ปูน ๔ หมายถึง น. เถาวัลย์ปูน.
น. ตาตารางแผนที่แสดงการเคลื่อนไหวของดาวพระเคราะห์ประจําวัน, ปฏิทินโหราศาสตร์ ก็เรียก, จดหมายเหตุของโหร,เรียกสมุดบันทึกรายการต่าง ๆ เกี่ยวกับการเดินเรือหรือการเดินอากาศ เช่น เดินทางจากไหนถึงไหน วันที่เดินทาง จํานวนชั่วโมง ฯลฯ ว่า สมุดปูมเดินทาง; ผ้าไหมชนิดหนึ่งมีดอกเป็นตา ๆ.
ดู ช้าเลือด.
ว. ชอกชํ้า, ยับเยิน.
ก. บุรณะ.
น. ชื่อขวานชนิดหนึ่ง มีบ้องที่หัวบิดได้ สําหรับตัดและถาก,ขวานโยน ก็เรียก.
น. ชื่อเต่านํ้าจืดชนิด Platysternon megacephalum ในวงศ์Platysternidae หัวโตมาก หางยาวกว่ากระดอง อาศัยอยู่ตามลําธารบนภูเขา พบทางภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคตะวันตกของประเทศไทย.
น. เรียกส่วนล่างของทางใบที่หุ้มรอบลําต้นหมากเมื่อแก่จัดแล้วหลุดลงมาว่า กาบปูเล.